โรแบร์โต้ บาจโจ้
ชายผู้เล่นฟุตบอลเหมือนแต่งกลอน และทำให้ทุกการสัมผัสบอลเป็นงานศิลปะ โรแบร์โต้ บาจโจ้ ศิลปินลูกหนังแห่งอิตาลี โรแบร์โต้บาจโจ้ ไม่ใช่แค่เพลย์เมกเกอร์ธรรมดา เขาคือภาพแทนของฟุตบอลที่ขับเคลื่อนด้วยอารมณ์ ความงาม และความเจ็บปวดในเวลาเดียวกัน “อิล ดิวิโน โคดิโน่” (Il Divin Codino เทพเจ้าหางม้า) คือฉายาที่บ่งบอกทุกอย่าง แทงบอลออนไลน์ ทั้งความสง่างามและจิตวิญญาณของศิลปินในร่างนักฟุตบอล
จุดเด่นของบาจโจ้
การสัมผัสบอลแรก นุ่มละมุนแต่เฉียบคม บาจโจ้มี “first touch” ที่เหนือมนุษย์ ทุกครั้งที่บอลลอยมาถึงเท้า เขาไม่เพียงแค่หยุดบอลได้ แต่ยัง “เปลี่ยนทิศ” ของเกมในชั่วพริบตา การแตะบอลเพียงครั้งเดียวของเขาอาจเปิดพื้นที่ให้ตัวเองหลุดเข้ายิง หรือเปิดช่องให้เพื่อนเล่นต่อได้อย่างมีจังหวะ เขาเล่นเหมือนนักเต้นบัลเลต์ในสนามหญ้า เบาแต่เฉียบ จินตนาการและการอ่านเกมบาจโจ้ไม่ใช่เพียงคนจ่ายบอล แต่เป็น UFA45 เว็บตรง ไม่ผ่านเอเย่นต์ “นักแต่งเรื่องในเกมฟุตบอล”เขามองเห็นช่องว่างก่อนที่มันจะเกิดขึ้น เหมือนจิตรกรที่เห็นภาพในหัวก่อนวาดลงผ้าใบ การเล่นของเขามักเต็มไปด้วยไอเดียใหม่ ๆ ไม่ว่าจะเป็นการแทงทะลุช่องแบบโค้งงออย่างแม่นยำ หรือการหลอกล่อคู่ต่อสู้ด้วยท่าทางที่เหนือความคาดหมาย “ผมไม่เล่นเพื่อชนะเสมอไป แต่เล่นเพื่อสร้างสิ่งสวยงามในสนาม” บาจโจ้ ความนิ่งและการจบสกอร์เฉียบขาด แม้จะเป็นเพลย์เมกเกอร์ แต่บาจโจ้ยิงประตูได้มากมายเขามีเทคนิคการยิงที่หลากหลาย ทั้งปั่นโค้งเสียบเสา ยิงเรียดเฉือนเส้น หรือแม้แต่ฟรีคิกที่หมุนเหมือนมีชีวิต บาจโจ้ใช้ข้อมือและลำตัวมากกว่ากำลัง จึงทำให้ลูกยิงของเขา “แม่นและมีน้ำหนัก” อย่างสมดุล
ความเป็นศิลปินลูกหนัง
โรแบร์โต้บาจโจ้ คือ “ศิลปินที่ใช้สนามฟุตบอลแทนผืนผ้าใบ”เขาไม่ได้เล่นเพื่อทำลายคู่แข่ง แต่เพื่อสร้างสิ่งงดงามในทุกการเคลื่อนไหวแม้โลกจะจดจำเขาจากจุดโทษที่พลาดในปี 1994แต่สิ่งที่แท้จริงที่ผู้คนรักในตัวบาจโจ้ คือ หัวใจของชายที่ไม่ยอมแพ้ต่อความเจ็บปวดและยังเชื่อในความงามของ สมัครสมาชิก เกมลูกหนัง
สรุปตำนาน โรแบร์โต้ บาจโจ้
เขาเป็นแรงบันดาลใจให้เพลย์เมกเกอร์รุ่นหลัง เช่น เดล ปิเอโร่, โตตติ, และอันเดรีย ปิร์โล่ เขาแสดงให้เห็นว่า “ความคิดสร้างสรรค์” สำคัญพอ ๆ กับ “ระบบการเล่น” เขาคือสัญลักษณ์ของความงามที่มาพร้อมกับความเปราะบาง สิ่งที่แฟนบอลทั่วโลกยังพูดถึงจนวันนี้ บาจโจ้ไม่ใช่นักเตะสปีดจัด แต่เขา “เลี้ยงบอลด้วยจังหวะ”เขาอาศัยการเปลี่ยนจังหวะสั้นยาว หลอกด้วยสายตา และการขยับตัวเล็ก ๆ ที่คู่ต่อสู้คาดไม่ถึงการเลี้ยงของเขามีความ “ศิลป์” มากกว่า “พลัง” คล้ายการเต้นฟลาเมงโก้บนสนามหญ้า
